Westcoast Stories

Kia Ora!

Wat kan je in twee weken toch veel meemaken.. Ik zal beginnen bij het einde van mijn vorige verhaal. We gingen toen naar Nelson, waar we volgens de NZ-weermannetjes (dan wel -vrouwtjes) drie dagen lang te maken zouden krijgen met regen. Best jammer, we waren net helemaal gewend aan de zon :). Maar gelukkig kunnen ze hier geen weer voorspellen (dat is de afgelopen dagen heeel vaak gebleken) en hadden we kei lekker weer! Erg fijn, want we hadden een hostel met zwembad. In Nelson ligt het middelpunt van NZ, dus wij dachten 'lachen, lopen we even heen'. Komen we bij een bordje met allemaal wandelroutes, waar met watervaste stift overheen was geschreven 'good luck finding this track'. Ja, dan moet je net ons hebben! Dus wij die route pakken. Bleek inderdaad toch wel lastig te volgen.. xD Maar, het middelpunt hadden we gevonden! Daarna kwamen we alleen steeds bij hetzelfde punt uit, alsof we rondjes aan het lopen waren. Bleken we op de 'Loop Track' te zitten, niet heel raar dat je dan steeds op hetzelfde punt uit komt!! (Blond) Na 2 nachten door gegaan naar Marahau, een plaatsje dat aan het Abel Tasman national park ligt. Ik wist totaal niet wat ik daarvan kon verwachten en misschien dat het daarom nog wel mooier was dan ik had kunnen bedenken. We hadden besloten daar 4 nachten te blijven en dat bleek echt een goede keus! Steef en ik sliepen samen in een cabin met prachtig uitzicht over de zee (foto's volgen later, ik kan ze hier niet op de computer zetten). Na een lekkere bbq met de groep vroeg gaan slapen, maar niet voor ons helemaal ondergespoten te hebben met deet tegen de sandflies (ik ben de tel kwijt hoeveel ik er heb vermoord deze weken Over het algemeen ben ik erg tegen dierenleed, maar deze beesten mogen van mij echt van de aardbodem verdwijnen). Steef heeft gelukkig hele goede deet bij & ik vroeg aan haar waar hij lag; 'mijn date ligt op bed'. Ooooh zozo.. De volgende dag vroeg uit de veren om lang te kunnen genieten van het weer. Ik ben hier sowieso altijd erg vroeg wakker, heerlijk. We hadden een dagje kayakken gepland. Vanuit de kayak zeehonden gezien, super gaaf! Rond lunchtijd een prive strandje opgezocht (a la Expeditie Robinson) en weg gedommeld in de zon. De laatste dag in Abel Tasman zou het gaan regenen, maarja, mijn vertrouwen in de weersvoorspelling hier is nog lager dan die in Wilders dus ik trok de stoute schoenen aan voor een wandeltocht van 8 uur. Steef zag dat niet echt zitten, dus ik ging met een Duits meisje. We namen om 9 uur de watertaxi naar Bark Bay om vanaf daar langs de kust terug te lopen. Wat een onbeschrijvelijk mooie tocht was dat!! Ik ga dan ook niet de moeite doen om het te beschrijven. Motto van mijn dagen Abel Tasman: 'Geef me een bruggetje & een waterval, en ik ben gelukkig'. Helaas klopte de weersvoorspelling een keertje wel en begon het rond 15.00 keihard te regenen. Dat zorgde er wel voor dat we de 8 uurse wandeling in 6,5 uur hebben gedaan. Ja gaat toch wat harder lopen als het regent ;). Daarna was het tijd om onze Tilburgse vriendinnekes te meeten in Westport! Echt heel gaaf & raar om Floor & Pleun hier te zien. We nemen hun auto over, dus die moesten we natuurlijk even uitproberen. Onze eerste keer links rijden! Even wennen, maar het ging prima. Westport staat bekend om z'n goede surfstrandjes, dus dat moesten wij natuurlijk even checken. Onze eerste sessie was echt crap, slechte golven, bah bah. Maar, zoals Hennie Huisman altijd zegt, we laten ons niet kennen, we gaan gewoon maar door! 's Avonds nog een keer het water in gegaan en toen was het super :D Wat een kick, heerlijk. Daarna de hele avond bijgekletst, spelletjes gedaan & wijntjes gedronken.
De ochtend dat wij verder door gingen naar het zuiden nog 1 vroege sessie gedaan (nadat ik Pleun & Steef hun bed uit moest praten, maarja ik ben de vroege vogel van het stel dus ik was al klaar wakker voor de wekker :P) en toen door gereden naar Blackball. Een ieniemienie plaatsje, bekend om de mijnbouw. Rondleiding door het dorpje (eigenlijk mag het de naam dorp nog niet eens krijgen, wat is nog kleiner dan dorp.. gehucht?) gehad & toen toch wel respect gekregen voor de mensen, voornamelijk mijn-mannen, die er wonen. En voor de geschiedenis van het gebied. Maar langer dan 1 nacht moesten we daar ook niet zijn! Toen zjoef, zjoef door naar Frans Jozef. 1 van de 3 gletsjers op de wereld die over gaat in regenwoud. Slecht weer, helaas. (In Westport ook, maar toen lagen we of in het water met plank of binnen spelletjes te doen dus dat maakte niet zoveel uit) Hier was het wel jammer, want wij wilden heel graag een gletsjer tocht maken! De gletsjer smelt giga hard en sinds April begint het met een hoge overhellende ijs wand van 5 meter hoog. Daardoor kan je er niet zomaar op lopen en kan je er alleen op komen met een helikopter. TOP! :D Dat leek me altijd al super tof om een keer te doen, dus dit was het perfecte moment ervoor. Best wel een teleurstelling dus dat de hike zaterdag niet door ging door het weer.. Dan maar een dagje naar de hot spa & fingers crossed voor mooi weer de volgende dag. En gelukkig! Blauwe lucht, zon & geen zuchtje wind. Ik heb alweer woorden tekort om uit te leggen hoe super tof gaaf nice het was om op die gletsjer te lopen met crampons (ijzeren punt dingen voor onder je schoenen) aan. Het ijs was op veel plaatsen helder blauw en er waren een aantal grotten ontstaan waar we (net!) doorheen konden. Tijgeren onder het ijs door en stijl naar beneden en omhoog. Super avontuur! Wederom gave foto's die nog volgen.

De volgende keer zal ik verder vertellen over Wanaka & Queenstown (waar we nu zitten). Anders wordt het wel een heeel lang verhaal. Gelukkig houd ik trouw elke dag mijn dagboekje bij, zodat ik altijd terug kan lezen wat ik allemaal heb beleefd!

Nog een paar leuke wist je datjes die we deze weken hebben verzameld. Wist je dat:

- Er in het hostel in Christchurch spatels tussen de keukenkastjes zaten om het servies heel te houden bij naschokken van de aardbeving.
- Lolly's hier geen zoete rondjes op een stokje zijn, maar gewoon snoepjes.
- Iederen Abel Tasman uitspreekt als Ebel Tesmen maar dat is dikke vette onzin, want het is gewoon een Nederlander!
- Als het voetgangerslicht op groen gaat, je een geluidje van een elektrisch speelgoed pistool hoort.
- Ik een blik kan openen met een mes :D (en er daarna een jongen de keuken in kwam om te kijken wher the hell that noise came from, waarna hij me de blikopener aangaf die ze dus toch wel bleken te hebben.. Oepsie!)
- Er een verschil is tussen windy & windy. De een is winderig en de ander bochtig. En wij maar denken dat het de hele weg van Christchurch naar Kaikoura keihard aan het waaien was.. We snapten het al niet, want het was kei mooi weer & wind stil ;)

Liefs,
Lies