Home sweet home

Na vier weken ronddwalen kan ik eindelijk zeggen dat ik deze blog vanuit mijn eigen kamer schrijf! Daar later meer over :). Ik was in mijn vorige blog gestopt bij Wanaka, een leuk plaatsje in het zuid-westen van het zuid eiland. Van Floor & Pleun hadden we de tip gekregen daar naar de bioscoop te gaan. Ze hebben daar namelijk een hele leuke zaal, vol met relax banken, grote stoelen en zelfs twee auto's waar je in kan zitten. Nog nooit zoiets gezien. Het zelfgemaakte baileys/witte chocolade ijs maakte de avond helemaal perfect. Helaas zat mijn stoel in de auto zo ontzettend lekker dat ik een half uur voor het einde van de Hobbit in slaap ben gevallen. Oepsie! Tja, reizen slurpt energie. De volgende dag zijn we naar Puzzling World gegaan, een soort museum met allemaal rare hologrammen, illusies, puzzels en kunst die je even goed moet bekijken voor je het snapt. Erg leuk om te zien. Buiten was een heeeeel frustrerend doolhof. Ik raad iedereen aan dit doolhof met zijn/haar vriend/vriendin te doen. Als je er zonder ruzie en problemen uit komt zit het wel goed. Soort moderne variant van de zet-samen-een-tent-op test. Daarna was het tijd om naar Queenstown te gaan. Mooie route langs grote, blauwe meren. In Queenstown zaten we in een heel leuk hostel. Gelukkig maar, want we bleven daar 5 dagen. De dagen vlogen voorbij! We hadden allebei een heel goed gevoel bij de stad. Stiekem vonden we het wel jammer dat we daar geen stageplek hadden. We zijn vanuit Queenstown ook een dagje naar Milford Sound geweest. Met een bootje de fjorden bekeken, via de computer moeilijk uit te leggen hoe indrukwekkend het was. We hadden geluk met het weer, het zonnetje scheen. De dag ervoor had het hard geregend en daardoor stonden alle watervallen volle bak aan. Op de boot konden we een glaasje onder de waterval houden en ervan drinken. Veel beter dan het kraanwater, wat hier vaak een vieze chloorsmaak heeft. We hebben daar zeehonden gezien & zelfs dolfijnen! Het rustige boottochtje was een goede tegenhanger van mijn andere activiteit in Queenstown.. Bungeejumpen!! De oudste bungeejump van de wereld zit daar, die is 43 meter hoog. Maar ze hebben er ook één van 134 meter. Dan heb ik niet heel veel tijd nodig om te bedenken welke ik ga doen :D. Ik ben wel van het 'als ik het doe, doe ik het goed' & ons motto deze reis is 'I don't care, I love it!'. Kortom, ik ging van de hoge. Om even een beeld te schetsen; links een berg, rechts een berg, daar tussen een cabine aan wat kabels en daar onder een diep ravijn. Van tevoren was ik niet zenuwachtig, ik had er gewoon oprecht zin in. Maar ik dacht, die zenuwen komen vast nog wel als ik daar boven op het platform sta. Dat was echter totaal niet zo! Er ging wel even een raak gevoel door mijn buik toen ik naar beneden keek, maar ik stortte mezelf zonder twijfel in het diepe. Wat een KICK! Ik heb de smaak te pakken. Dit is de nr.3 hoogste van de wereld. Dus er is nog wat ruimte voor meer :P Na 5 dolle dagen Queenstown was het tijd om de bewoonde wereld te verlaten en deze in te ruilen voor de prachtige natuur rondom Mount Cook. Een berg met sneeuw en een mooie vallei. Weer een wandeling om niet te vergeten. In het hostel hadden we een kamer met een bad! Onnodige luxe, maar als het op je pad komt moet je er ook maar goed gebruik van maken :). De volgende dag gingen we naar Rangitata, een plaatsje waar je goed kunt raften. Wij willen dit later nog gaan doen, op het noordereiland. Dus hadden we een paardenrit gepland, langs & door de rivier. Erg leuk om Steef te zien stressen bij het zien van de paarden, 'ze zijn wel erg hoog hè Lies..'. Maar ze is erop blijven zitten, wat nogal een prestatie is aangezien haar statistieken aangaven dat ze van de 4 keer op een paard zitten er 3 is afgevallen. Een dagje later was het weer tijd om door te gaan, zjoef via Kaikoura de ferry op naar Wellington. Naar het Te Papa museum geweest, waar van alles te zien & lezen is over Nieuw-Zeeland. Dat waren onze enige culturele uurtjes daar, want het was veel te heet om iets te doen. Lekker aan het strandje gelegen en nagedacht over hoe giga snel de reis door het zuiden is gegaan voor mijn gevoel. In Wellington heb ik ook nog Wendy & Merit gemeet. Super leuk om hun verhalen over het noordereiland te horen en onze over het zuiden te vertellen. Na 2 dagen Wellington was het tijd voor de lange reis omhoog, naar Auckland. Daar werden we opgehaald door Rosemary, ons contactpersoon van stage, die ons gelijk naar Takapuna bracht. We waren allebei erg nieuwsgierig naar de kamer die ze voor ons had geregeld. Toen we aankwamen werden we heel vriendelijk ontvangen door Louise & Andrew, een stel van eind twintig dat boven ons woont. Het huis is iets te groot voor hun samen, dus verhuren ze de begane grond. We hebben een slaap- en woonkamer in één, ik schat dat het ongeveer 25m2 is. Daarnaast hebben we een badkamer & keukentje voor onszelf. Prima! Maar als je op de 'Bayview Road' woont en het strand is 2 straten verderop, kan het al bijna niet meer stuk natuurlijk. Andrew heeft ons de volgende dag de hele buurt laten zien en ons mee uit lunchen genomen. Het klikte gelijk goed. Later nog even gepraat over de huurprijs, volgens mij wilden zij ook graag dat wij hier blijven, want we hebben er nog behoorlijk wat vanaf gekregen. Ook hebben we van school te horen gekregen dat we een stagevergoeding krijgen van 50 dollar per week. Niet heel veel, maar als je uitgaat van niks is het een leuke verrassing! Vrijdag hebben we onze eerste kennismakingsdag gehad en alle collega's ontmoet. Ze hebben een hele goede eerste indruk gemaakt op ons en volgens mij was dat andersom ook het geval. Ik heb er in ieder geval veel zin in en ben heeel benieuwd hoe het gaat zijn! We beginnen de week gelijk goed met een nationale feestdag woensdag, dus dan zijn we vrij en kunnen we even bijkomen van alle indrukken die ongetwijfeld gaan komen. Mijn volgende blog dus waarschijnlijk wat minder vakantie verhalen en wat meer stage verhalen. Dat is ten slotte, je zou het bijna vergeten, de reden dat ik hier ben :).

Liefs,
Lies