Never a dull moment op stage!

Hoi hoi,

Inmiddels heb ik twee weken stage gelopen en al heel wat dingen meegemaakt! Steef & ik hadden afgesproken met de school om eerst twee weken te helpen met alles in de klas, zodat we de leerlingen echt goed leren kennen. Dus heb ik geholpen met rekenen, kookles gegeven, geverfd, ben ik voorgelezen en heb ik (uiteraard) ook nog gymlessen gegeven. In mijn klas zitten 5 leerlingen, waarvan er 2 erg autistisch zijn, 1 bijna blind, 1 in een rolstoel die hij niet zelf kan besturen en 1 heel klein jongetje die van alles heeft maar ze weten niet precies wat. In Nederland 'sorteren' ze de leerlingen in vier clusters, hier werkt het allemaal iets anders. Er zijn wel verschillende soorten speciale scholen, maar op deze school zitten (zoals je misschien al wel door had) best wel uiteenlopende kinderen. Maar één ding hebben ze gemeen, ze hebben stuk voor stuk mijn hart gestolen. Een paar leuke dingen die gebeurd zijn op een rijtje:

- Op het sportveld moesten de leerlingen van mij op het gras gaan zitten, zodat ik iets kon uitleggen. Het gras was nog een heel klein beetje vochtig. Toen we gingen beginnen trok een jongen vervolgens zijn broek uit. Ik zei vervolgens (natuurlijk) dat het niet zo netjes is om buiten te lopen in een onderbroek & dat hij zijn broek weer aan moest doen. Maar nee hoor, er zat een natte plek op zijn broek en dat vond hij raar voelen dus die broek ging hij niet meer aan doen! Gelukkig scheen de zon heel hard en was de plek snel opgedroogd. De echte kenners hadden het vast al door: dat was 1 van de 2 autisten ;)

- Alle studenten dragen hier een schooluniform, met nette zwarte schoentjes eronder. Wij mogen ook geen spijkerbroek dragen of shirts met drukke prints. Echt heel saai & bekakt.

- De eerste keer dat de schoolbel ging keek ik wel even raar om me heen. Het is namelijk het geluid van een groep kraaien met ADHD. Ik denk dat ze denken dat er ook dove kinderen in de klas zitten hier, want die bel gaat hárd. Nondeju.

- Eén jongen uit mijn klas kan zelf niet eten/drinken door zijn spasmes en moet daarom de fles. Omdat ik deze weken heb geholpen met álles, behoorde ook dit tot mijn takenpakket. Best gek om iemand van 12 de fles te geven! Mijn moedergevoelens kwamen toch wel een beetje naar boven borrelen. Maar no worries, ik wil eerst nog meer van de wereld zien -zonder baby's-

Afgelopen vrijdag was het tijd om wat afspraken te maken over de rest van onze stage. Wij moeten 14 uur per week gymles geven. Dat bieden ze hier bij laaaaange na niet aan, dus moesten we even creatief doen. En laat dat nou net een van mijn specialiteiten zijn. Gelukkig staan de docenten ook heel erg open voor alle input die Steef & ik geven, we worden echt wel serieus genomen, dus dat is heel fijn. De afspraak is nu dat we elke ochtend oeh-aah-ochtendgymnastiek gaan geven (fitness). Bij mooi weer buiten, bij slecht weer binnen (altijd buiten dus). 4x per week gym. Dat zal de komende tijd veel atletiek zijn omdat we in maart naar de Special Olympics gaan. Een sportevenement voor speciaal onderwijs scholen, die dit keer in het teken staat van atletiek. 4x per week dansen/bewegen op muziek. En één ochtend per week paardrijtherapie. Ik ben heel benieuwd hoe dat is, morgen ga ik voor het eerst mee. Tot slot gaan wij een pauze programma in elkaar zetten. Nu mogen de leerlingen zelf kiezen wat ze doen en dat is vaak tekenen, knexen of buiten staan (heeeel lang op één plek staan, daar zijn de leerlingen heel goed in). Dus daar kan wel wat meer actie in. De leerlingen vinden de sportlessen geweldig leuk, dus waarschijnlijk zijn ze ook wel in voor wat wij gaan aanbieden in de pauzes.
Leuke plannen dus! Elke woensdag hebben we een day off om even bij te slapen, dingetjes voor school te doen of lekker een dagje weg te gaan.

In de weekenden hebben we ook niet stil gezeten. Ik ben naar een openlucht filmfestival geweest voor korte films. Die projecteerden ze op een grote silo, heel tof. Ik ging samen met Andrew, die boven ons woont. We hebben er gelijk maar even een test-alle-Nieuw-Zeelandse-biertjes-avond van gemaakt, dus dat was erg gezellig!
Verder zijn Steef & ik naar Long Bay geweest, een strandje ten noorden van Takapuna. Half uurtje rijden maar. Dat was echt een hele gave dag, want we hebben daar orka's gezien! Schijnt best wel zeldzaam te zijn daar, dus we hadden geluk. We hadden ook nog echt een bizarre ervaring met het natuurgeweld hier. We hadden onze strandspulletjes uitgestald en stonden ons in te smeren, zaten we ineens midden in een mini-tornado! Al onze kleren vlogen in rondjes door de lucht, overal was zand. Het duurde maar heel kort & vervolgens kwam er een man naar ons toe: 'Well.. that was pretty awkward..It started 1m behind you and stopped 4m in front of you'. Raaaaar!
Gisteren zijn we naar Piha geweest, een plaatsje aan de westkust. Ongeveer een uurtje rijden (als je verdwaald iets langer). Super mooi ritje door de bergen & gave natuur. De zee is daar behoorlijk ruiger dan aan de oostkust. Het zand is daar zwart, mooi om te zien. Heel leuk dat je op zo'n korte afstand een hele andere omgeving hebt.
Maar we hebben ook wel gemerkt dat ons strandje 2 straten verderop zo slecht nog niet is! Dus daar zijn we ook vaak te vinden, vooral ma t/m vr. Beetje zwemmen, beetje rennen, beetje zonnen, beetje fish & chips eten en wijntjes drinken. Kortom, lekker genieten van het leven (Denk nou niet dat je daarvoor in NZ moet zijn, want in NL deed ik dat ook al ;) Maar het wordt je hier wel erg makkelijk gemaakt..)

Liefs,
Lies