Endless Summer

De seizoenen zijn van slag! Maar waar in Nederland iedereen loopt te balen, sniffen en rillen heeft iedereen hier de tijd van z'n leven. Volgens nu.nl was het de koudste 24 maart ooit in NL en de droogste zomer in 70 jaar in NZ. Nou neem ik nu.nl niet altijd even serieus, maar hier zit vast wel een kern van waarheid in aan de facebook berichten verstuurd vanuit Nederland te lezen.

De afgelopen weken veel gefeest in de weekenden. Mede mogelijk gemaakt door alle toffe mensen die we hier hebben ontmoet. De vrijdag avond na mijn vorige blog (ik ga vanaf hier zeg maar chronologisch verder waar ik mn vorige blog gestopt was, om het allemaal even overzichtelijk en helder te houden) zijn we naar een bandje gaan kijken in een café in Auckland. De hele band was bevriend met de vrienden die wij hier hadden gemaakt. Erg handig, want door niet nader te omschrijven vertragingen hier en daar waren we nogal laat in het café, waar de band heel relaxt op ons zat te wachten tot wij er waren. 's Nachts onder de sterrenhemel op een veranda op een slaapbank geslapen. Ik heb wel eens slechter gehad!

Zaterdag hadden we ze allemaal hier uitgenodigd. Gezellig beerpong gespeeld en kennis gemaakt met scrumpy hands. Dat gaat als volgt: Men neme een fles Scrumpy (soort Jillz) en wat ducktape. Tape de fles aan je hand. Drink de fles leeg & haal het tape pas daarna los. Kan niet fout gaan, zou je denken. Nog nooit zo'n makkelijk 'drankspel' gedaan. Bleek ik toch wel een beginnersfoutje gemaakt te hebben door de fles aan mijn rechterhand te tapen. De potjes beerpong gingen namelijk ook gewoon door.. met links dus. Oei. Noem het geluk, noem het skills, maar Steef (overigens wel spelend met rechts) en ik hebben toch heel wat verbaasde blikken gekregen door een aantal potjes te winnen!

Die week hadden we vrijdag onze Special Olympics dag met de kids. Het was giga heet, maar die hadden we zien aankomen! Helemaal klaar voor de dag met een partytent voor schaduw en jerrycans water. De dag was heel goed verlopen. Ondanks dat de organisatie wel wat strakker kon, hebben de leerlingen super goed meegedaan. Geen paniek, uitbarstingen of weglopers. Helaas kan ik geen foto's van de stagekids online zetten, maar ze staan allemaal super trots op de foto met hun gewonnen lintjes.

Rond een uur of 3 waren we thuis en zijn we met Andrew (die boven ons woont) gaan varen in zijn bootje. Hij heeft zo'n donut die erachter kan, dus dat was dikke lol. Het was bijna leuker om Steef uit dat ding te zien vliegen dan er zelf in te zitten. Heel wat af gelachen in die boot. Na de donut-fun door gevaren naar Rangitoto, het vulkaan eiland. De boot aan (/op/voor/achter/in?) anker gelegd en naar het eiland gezwommen, waar we een privé strandje hadden. Wat een prachtige natuur op dat eiland! Helaas konden we niet ver rondlopen, want er lagen overal scherpe stenen.

Die vrijdag ben ik met Dale naar Silo Park geweest, waar ik al eerder over heb geschreven. Elke vrijdag avond projecteren ze daar een film op een silo en dat is leeeeeuk! Helaas ging het na een tijdje ineens regenen (huh? regen? hier? Dat was lang geleden!) en besloten we de rest van onze avondplannen iets te vervroegen. Op naar Shauns huis en daarna door naar 'Sounds of the Underground', een feest van de universiteit hier waar een aantal van de vrienden op zitten. Dat was wel even wat anders dan gezellig iets drinken bij iemand thuis. De hele nacht gedanst & heel wat rare dingen meegemaakt (zoals een goed feest betaamt).

Dit verhaal is toch niet zo chronologisch als ik dacht dat het ging worden.. We zijn namelijk ook nog met de ferry naar Rangitoto Island geweest nadat we er met de boot heen waren geweest. Maar ik ben even kwijt wanneer dat precies was. Ach ja, anyway. We vonden het daar zo mooi dat we er ook nog een keer met onze wandelschoenen heen wilden om alles goed te bekijken en de top op te gaan. Dat bleek een goede beslissing, want het was prachtig! Het hele eiland kwam 600 jaar geleden ineens te voorschijn uit de zee. Ta-daaaa. Het is een vulkaan, maar er staan super veel bomen en de binnenkant van de krater is één groot bos. Dus heel anders dan het plaatje dat ik voor ogen heb als ik aan een vulkaan denk. Er zijn op Rangitoto lava grotten waar je doorheen kan lopen. Tip 1 op het foldertje was ook: bring a flashlight, dan kan je veilig door de grotten lopen. Wij lazen dit uiteraard pas op de ferry onderweg naar het eiland en hadden niks bij ons. Dan maar onveilig door de grotten lopen. Bleek uiteindelijk een groot succes en heel avontuurlijk. Steef 'Dit gaat echt goed zo Lies! Hier gaat het wel iets naar beneden, pas op' Lies: 'Yo, thnx. Gaat idd best goed zonder zaklamp' TOK. AU. Steef: 'Ahh het plafond ging ook ineens naar beneden'. Hahaha. Gelukkig viel het allemaal mee.

Vandaag is het woensdag, onze vrije dag. Ik heb een paar uurtjes mijn bruinheid bijgewerkt op het strand en de Quest (thnx mama van Steef) gelezen. En daarna ben ik keihard gaan knallen voor mijn scriptie! *schouderklopje voor mezelf*. Ik heb wat moeite met motivatie vinden om eraan te beginnen, maar als ik dan eenmaal ga, ga ik als een trein.

Dit weekend is het pasen en we hebben van vrijdag t/m woensdag vrij. We gaan vrijdag met ons autootje, surfplanken,wandelschoenen, tent en goede humeur op pad naar de Coromandel. Een natuurgebied een paar uur rijden hier vandaan. Hopen dat het nog een weekje lekker weer blijft! :D We hebben al van veel kanten gehoord dat het ontzettend mooi is daar, dus we zullen zien. Ik heb er zin in.

Liefs,
Lies